28 Ağustos 2013 Çarşamba

İKİ ÇOCUK ANNESİ OLMAK

            Evet 10 gün oldu... İki cocuk annesi olalı tam on gün oldu. Çok merak ediyordum acaba nasıl olacak diye ,  şu anda yeni gelen  arkadaş  hala kendini anne karnında sandığından olacak uyku döneminde  olduğundan  o uyuduğu andan itibaren ben  bütün enerjimi ablasına ayırmakla meşgulüm .  Onun içinde yaşadığı çelişki annesini başka biriyle paylaşma düşüncesinden onu alabildiğince uzaklaştırmak için yoğun bir çaba sarfediyorum. Ama ne zaman ki ufaklığı  emzirme için kucağıma aldığımda ters bakışlarını yakalıyorum. Bu terslik bazen de dile dökülüyor " anneeeee yine mi karnı açıktı  bebeğin , hadi oyun oynayalım. "   Bazen sırf bozulmasın diye ufaklık ağlasa da alamıyorum kucağıma önce kızımın kendini iyi hissetmesi diyorum . Sonra iyi ama diğerinin günahı ne o da aç ve bana muhtaç , bu ne yaman çelişkidir  ikisini birden mutlu edebilmek bir anne için ne kadar mümkündür ?  
          Aslında ablayı kardeşi için oldukça iyi hazırlamıştık . Onun için bir oyuncak geliyordu , üstünü giydirebileceği , altını değiştirirken yardım edeceği bir oyuncak. Ama tabi oyuncak dönemi sadece bir kaç gün sürdü . Gerçekler ile yüzleşince bunun bir oyun değil de  üzerine kuma gelen bir kadın misali bozulan biri olup çıkıverdi. Böyle düşününce bozulmasının gayet normal bir davranış olduğunu idrak edip buna fazla bir tepki vermemizin yersiz olacağı kanısına vardım. Bu yaşanılası bir süreç  ve bu süreçte onun yanında olarak minimumda atlatması için elimizden geleni yapmaktan başka çaremiz yok galiba . 
       Tabi bu arada ufaklık da kendi kendine büyümeyecek , onun içinde ayrı  bir çaba harcayacağız . Demek ki neymiş iki çocuk annesi olmak için öncelikle çaba harcamak yükleminin anlamını iyice öğrenip bunu  hayata geçirebilmek gerekiyormuş ... 
              

13 Ağustos 2013 Salı

Leylekler...

 

   2012 yılı benim leyleği havada görüp peşi sıra  4 mevsim uçarak oradan oraya konduğum bir yıl oldu. Öyle ki kış aylarında ayında Almanya  ile başlayan kanat çırpışlarım  baharda  İsviçre ile devam edip, yaz aylarında Samos ,  ve nihayet sonbaharda  2 sefer  İtalya ile son buldu. Gerçi  son  İtalya seyahatim çocukla gezmenin vermiş olduğu risk sebebi  ile   Roma hava alanı-otel arasında geçip normalinden erken  bitse de , Roma ya bu kez kocam ile ayak basabilmiş olmamın verdiği mutlulukla  termini önünde çekildiğimiz foto yanıma kar kaldı.

      Sadece  leylekler mi var bu  dünyada biraz da başka hayvanları kendine örnek al diyenleri  dinleyerek  2013 yılını elde olmayan teknik sebepler ile kaplumbağa misali evim sırtımda kendi halimde geçireceğimi buradan bildirerek , bu sene gezi yazısı yazamayacağımı belirtmek isterim.

      Leylek deyince akla  gezmenin dışında da bir şey geliyor değil mi ? Bu sene leylekler gezme dışında başka bir şeyi müjdelediler bana.... Evet tahmin ettiğiniz üzere  yeni bir bebek geliyor hayatımıza. Çok değil bir kaç gün sonra ekibi dörtlüyoruz. Şu an dört kişi nasıl gezip tozarız , nasıl altından kalkarız hiç bir fikrim yok ama eminim bir fikir sahibi olacağım günler de gelecektir. Gerçi iki çocuk olayını önceden tecrübe edenlerin söylediği bir atasözüne göre '    Bir cocuk hiç çocuk ' demekmiş ama yine de yaşamadan bie şey demek pek doğru olmaz diyorum....