Sabah evden pazara gitmek için çıkarken planımız bir buçuk saat içinde işimizi halledip , evde gecikmiş bahar temizliği yapmaktı. Nitekim işimiz bittiğinde belirlenen süreyi aşmadığımızı görmüş mutlulukla eve doğru yıl alırken bir de baktık bizim ufaklık rüya alemine doğru bir yolculuğa çıkmış. Şimdi eve gitsek onu alıp yatağına koysak anında uyanacak , uykusunu almadığı için mızmızlanacak. Bu daha önceki tecrübelerimiz ile sabit bir durum. Dedim ki kocama , sür arabayı gitmek istediğin bir yer var mı uzaklarda hazır kız uyudu alsın uykusunu tam olarak da biz de rahat edelim. Ve böylece tekerlekler bizi aldı götürdü uzaklara , İzmit Körfeze kadar gittik :) Körfezden geri döndük. Eve döndüğümüzde saat akşam beşti, Beren iki saat uyusun diye 200 km yol yaptık, evdeki temizlik bir başka bahara kaldı, yorgunluktan bayıldık, ama Beren gayet dinç gayet mutlu ortalıklarda koşturmaya devam etti.
Şimdi eğer yazının başındaki tezime itiraz eden varsa hodri meydan !!!
